Sa është i rrezikshëm mishi i viçit dhe lopës që importohet nga Amerika, ekspertët britanikë japin përgjigje

Ushqimi/Dieta

Gazeta Express

12/05/2025 21:55

Mijëra tonë mish viçi nga Amerika janë në rrugë drejt Mbretërisë së Bashkuar si pjesë e një marrëveshjeje të re tregtare mes Presidentit Donald Trump dhe Kryeministrit Sir Keir Starmer.

Marrëveshja parashikon importimin e mjaftueshëm mishi për t’i shërbyer nga një biftek mesatar çdo të rrituri në vend – gjithsej 13,000 tonë.

Qeveria britanike ka këmbëngulur se mishi i viçit i trajtuar me hormone – i zakonshëm në supermarketet amerikane – nuk do të jetë pjesë e marrëveshjes.

Këta kafshë injektohen me hormone rritjeje për të përshpejtuar zhvillimin e muskujve dhe për të ulur kohën deri në therje, gjë që e bën prodhimin më të shpejtë dhe më të lirë.

Por kjo praktikë është lidhur me shqetësime si puberteti i hershëm te fëmijët dhe rritja e rrezikut për kancer te konsumatorët.

Mishi i viçit i rritur me hormone është i ndaluar në Mbretërinë e Bashkuar që nga viti 1989, pasi BE e shpalli atë të pasigurt.

Po ashtu, mishi i pulës i “pastruar” me klor, një tjetër “vijë e kuqe” për qeverinë britanike, do të mbetet i ndaluar.

Megjithatë, ekspertët paralajmërojnë se kontrollet kufitare nuk janë mjaft të forta për të ndaluar mishin me hormone që mund të futet në mënyrë të paligjshme në vend.

Rreth 80 për qind e gjithë mishit të viçit në SHBA vjen nga kafshë të ushqyera me hormone përshpejtuese të rritjes, sipas Shoqatës së Blegtorëve Amerikanë.

Këto hormone japin më shumë mish për kafshë dhe një fitim më të madh për prodhuesin.

Një raport alarmant nga vitet ’70 sugjeroi se djemtë italianë në shkollë filluan të zhvillonin inde të gjirit pasi kishin konsumuar mish me hormone.

Raporte të ngjashme e lidhën produktin edhe me pubertetin e parakohshëm te vajzat.

Disa nga këto hormone u vlerësuan nga shkencëtarët e BE-së si të rrezikshme për zhvillimin e kancereve, përfshirë kancerin e gjirit dhe të prostatës.

Por në kontrast, ekspertët në SHBA dhe Australi, ku këto hormone gjithashtu përdoren, konsiderojnë mishin e sigurt për konsum njerëzor.

Parandalimi i hyrjes së këtij mishi në Britani do të varet nga kontrollet e rastësishme në kufi.

Por sistemi aktual nuk është i pagabueshëm, sipas profesorit Chris Elliott, ekspert për sigurinë ushqimore në Queen’s University Belfast.

Ai tha se testet janë të kushtueshme, secila kushton qindra paund, dhe ka shenja që nuk po zbulojnë çdo rast.

“Ka pasur prova se mish i pretenduar si ‘pa hormone’ në fakt ishte trajtuar me steroide anabolike,” i tha ai gazetës The Telegraph transmeton GazetaExpress.

Dr. Elisa Pineda nga Imperial College London tha se zbatimi i kontrolleve “është kompleks dhe kërkon shumë burime.”

Ndërkohë, Liz Webster, themeluese e grupit Save British Farming, tha se pavarësisht sigurisë së dhënë nga ministrat, marrëveshja mund të sjellë mish me cilësi të ulët te konsumatorët.

“Ne kemi hapur dyert për mishin amerikan dhe etanolin. Por kontrollet tona kufitare mezi funksionojnë. Si do t’i zbatojmë standardet është mister,” shkroi ajo në X.

“Është e lehtë të thuhet ‘do të sjellim vetëm mish të mirë’. Por nuk ka mekanizëm për ta garantuar këtë.”

Mark Borthwick nga organizata World Animal Protection tha: “Nuk është e qartë nëse Britania ka kapacitete të brendshme apo në kufi për të kontrolluar produktet që nuk përmbushin standardet. Shkurtimet e buxhetit kanë dëmtuar aftësinë tonë për të ofruar siguri.”

Edhe fermerët britanikë janë të shqetësuar, kryesisht për mungesën e transparencës në prodhimin masiv amerikan.

Fermeri Ian McCubbine nga Surrey tha për BBC Radio 4:

“Një fermë në Texas është 19 milje e gjatë – si ta dimë çfarë po fusin në mish? Thjesht nuk e dimë.”

Një raport nga Agjencia për Standardet Ushqimore në Britani zbuloi se u zbuluan steroide në një test mbi produkte ushqimore të importuara me prejardhje shtazore gjatë 2022-23.

Megjithatë, agjencia nuk zbuloi vendin e origjinës apo substancën specifike të gjetur.

Qeveria britanike ka këmbëngulur se kontrollet për të parandaluar futjen e mishit të tillë janë të mjaftueshme.

Darren Jones, sekretar i Thesarit, tha për Today Programme:

“Kompanitë, qoftë në SHBA apo në pjesë të tjera të botës, e dinë që nëse përpiqen të eksportojnë mish të trajtuar me hormone, është shkelje e ligjit.”

“A ka kontrolle? Po. A ka pasoja për shkelje? Po,” shtoi ai.

Aktualisht, importet e mishit amerikan përbëjnë vetëm 0.05% të gjithë mishit të viçit që hyn në Britani – shumë më pak se Irlanda (76%) apo Australia (3%).

Por SHBA dëshiron që kjo të ndryshojë me marrëveshjen e re tregtare.

Sekretarja amerikane e bujqësisë, Brooke Rollins, tha se importet e mishit “do të rriten ndjeshëm” falë kësaj marrëveshjeje.

Hormonet nuk janë e vetmja çështje shqetësuese për mishin amerikan.

Një tjetër është hidroksidi i amonit, një pastrues që përdoret në disa produkte mishi amerikane.

I njohur si “pink slime” (llum rozë), ky produkt krijohet duke përpunuar mbetjet e mishit me centrifugë dhe ekspozuar ndaj amoniakut për të vrarë bakteret, përpara se të shtohet në mishin e grirë.

Një raport i mëparshëm tregoi se ky përbërës ishte i pranishëm në 70% të hamburgerëve amerikanë.

Ndërsa nuk është vetvetiu rrezik për shëndetin, fakti që kërkohet përdorimi i amoniakut për “pastrim” ka ngritur pikëpyetje për kushtet në të cilat rriten dhe përpunohen kafshët – ngjashëm me debatin për pulat me klor.

“Pink slime” nuk lejohet për konsum njerëzor në MB, por mund të përdoret në ushqim për kafshë shtëpiake.

Një tjetër shqetësim është përdorimi i tepruar i antibiotikëve në prodhimin e mishit amerikan.

Përdorimi i tepruar i këtyre ilaçeve ka ndikuar në shfaqjen e baktereve rezistente, të cilat mund të kthejnë infeksione të zakonshme në emergjenca të rrezikshme për jetën.

Në SHBA, përdorimi masiv i antibiotikëve në viça është i lejuar dhe i përhapur, ndryshe nga Britania, ku përdorimi është më i kontrolluar dhe kërkohet arsyetim mjekësor.

Pulat me klor, një tjetër produkt i ndaluar nga qeveria britanike, nuk do të jetë pjesë e marrëveshjes.

Kjo praktikë e diskutueshme përfshin pastrimin e karkasës së pulës me klor për të eliminuar bakteret.

Megjithëse disa ekspertë nuk e shohin klorin si rrezik të drejtpërdrejtë në sasi të vogla, kritikat fokusohen te kushtet që kërkojnë një pastrim të tillë kimik.

Një raport i vitit 2014 tregoi se 97% e gjoksit të pulës në SHBA përmbante baktere si salmonella dhe E.coli, dhe gjysma e mostrave kishin të paktën një lloj bakterie rezistente ndaj ilaçeve.

Kjo praktikë u ndalua nga BE në vitin 1997 dhe ndalimi vazhdon edhe pas Brexit-it. /GazetaExpress/