Alda Merini është një shkrimtare dhe poete italiane.
Ajo është njëra prej shkrimtarëve italiane që është renditur si më e mira bashkë me Giorgio Manganelli, Salvatore Quasimodo dhe Pier Paolo Pasolini.
Stili i shkrimit të Merinit përshkruhet me plot tension, pasion dhe misticizëm, i influencuar kryesisht nga rainer Marie Rilke. Disa nga poemat e saj më dramatike vinë gjatë kohës sa ajo qëndroi në një spital psikiatrik (nga viti 1964-1970). Poezia e saj The Other Truth është njëra prej më të njohurave pa harruar edhe “Diary of a Misfit (L’altra verità. Diario di una diversa) e që konsiderohet kryevepra e saj.
Më 1996 ajo ishte nominuar nga Acaedmie Française si kandidate për ta fituar çmimin Nobel për Letërsi. Më 2002 ajo mori titullin “Dama e Republikës”. Më 2007 ajo fitoi çmimin Elsa Morante Ragazzi me Alda e Lo – Favole (Alda dhe unë: Përralla”, një libër poemë e shkruar në bashkëpunim me shkrimtarin e fabulave Sabatino Scia.
Në vitin e njëjtë ajo mori diplomën e nderit nga Universiteti i Messinas për “Teori të Komunikimit dhe gjuhëve”.
Në vitin kur vdiq, Presidenti i Italisë, Giorgio Napolitano e përshkroi atë si një “zë poetik me frymëzim të kthjellët”. /GazetaExpress/
“Kur dashuron”
Nuk dashurohet me zemër,
dashurohet me shpirt
i mbarsur me çaste dashurie.
Nuk dashuron nëse s’ndien dhimbje,
s’është më dashuri
nëse s’ke frikë mos e humbasësh.
Por kur vërtet dashuron,
ti jeton
ndoshta keq, a mirë,
por jeton.
E di kur vdes?
Kur pushon së dashuruari;
bëhesh asgjë
kur s’të dashurojnë më.
Nëse të plagos dashuria
shëroji plagët
dhe beso,
je gjallë.
Për atë që do
për atë që të do.
Në përputhje me zhvillimet më të fundit në botën e gastronomisë, Sachpizza, një emër i njohur në skenën e...