Jo ekonomia, por Remzia e Mihrija

OP/ED

Gazeta Express

21/07/2022 16:14

Një shoqëri ka rënë në hall për t’i dhënë përgjigje “dilemës së madhe” nëse ka të drejtë Remzia a Mihrija për ftesat në fejesat e dasmat e djemve. Një shoqëri po preokupohet me këtë “çështje madhore”, ndërkohë që problemet reale shtohen e zgjidhjet që ofrohen janë të pakta.

Imer Mushkolaj

Debati më i madh ditët e fundit në Kosovë nuk është për rritjen e çmimeve, as për idetë e qeverisë për t’iu krijuar mundësi punësimi të papunëve, as për krizën energjetike që pritet të rikthehet në dimër. Shoqëria po merret me një çështje shumë më të rëndësishme – po merret me dy këngëtare, Remzie Osmanin e Mihrije Brahën, nëse ato e kanë ftuar njëra-tjetrën në fejesat e martesat e djemve.

Një shoqëri ka rënë në hall për t’i dhënë përgjigje “dilemës së madhe” nëse ka të drejtë Remzia apo Mihrija. Një shoqëri po preokupohet me këtë “çështje madhore” që ka zënë vend tash sa kohë në media dhe në rrjete sociale.

Debati estradesk ka eklipsuar diskutimet për probleme reale të shoqërisë. Çmimet e produkteve dhe të shërbimeve vazhdojnë të rriten, ashtu si dhe kriza sociale e ekonomike. Por, këto shqetësime janë të parëndësishme përballë ftesës në fejesat dhe dasmat e djemve të këngëtareve.

Në mes të këtyre muhabeteve, qeveria mori vendim që të subvencionojë bizneset që iu ofrojnë punë atyre që dëshirojnë të punojnë, respektivisht familjeve që nuk kanë asnjë të punësuar. Ideja është që qytetarë që marrin ndihmë sociale, të integrohen në tregun e punës. Por, problem po del të jetë mungesa e vullnetit të një pjese të këtyre personave për të punuar. Në vend që të shfrytëzojnë mundësinë për t’u punësuar, ata po zgjedhin të marrin ndihmë sociale. Ndërkohë që qeveritarët po vazhdojnë të përsëritin se kanë krijuar rreth 25 mijë vende të reja pune, të dhënat statistikore nuk e konfirmojnë një gjë të tillë. E mijëra të tjerë po largohen ose janë në pritje për të ikur nga Kosova.

* * *

Debatin Remzie-Mihrije e kanë shoqëruar edhe ankesat e kosovarëve për çmime të larta në bregdetin shqiptar. Nuk ka ditë që në rrjetet sociale nuk publikohen fatura nga hotelet e restorantet e vendeve bregdetare shqiptare, nëpërmjet të cilave shfaqen ankesa për çmimet e pijeve, ushqimit dhe akomodimit.

Në kohën kur janë rritur çmimet thuajse të secilit produkt e shërbim, s’është aspak e çuditshme që çmimet t’i kenë ngritur edhe hotelet e restorantet në Shqipëri. Andaj, ankesat e kosovarëve nuk është se janë plotësisht të arsyeshme.

Pushimet verore janë çështje mundësie, jo domosdoshmërie. Pra, ata që kanë mundësi shkojnë në pushim, të tjerët rrinë në shtëpi ose gjejnë alternative të tjera. Nuk ekziston asnjë rregull që thotë se gjithsesi, pa çare, duhet shkuar të gjithë në pushim.

Andaj, ankesat për çmime, përveç çështje këndvështrimi, janë edhe çështje mundësie. Tekefundit, në radhë të parë pushimet janë punë qejfi, e jo mbijetese. Siç është rasti i çmimeve të larta për produktet bazike, për të cilat qeveria ka paralajmëruar të ndërmarrë masa ligjore.

Megjithatë, në çmendurinë e shtrenjtimit të jetesës, masat e qeverisë nuk janë të mjaftueshme. Aq më pak kur ato merren me vonesë, pasi pasojat e situatës së vështirë i vuajnë qytetarët.

Përtej analizimit dhe “diagnozës” së gjendjes, qeveria duhet të veprojë seriozisht që ta bëjë më të lehtë jetën e kosovarëve. Nuk ka asnjë arsye që një gjë e tillë të mos ndodh, siç nuk ka asnjë arsye që vendimet të mos merren në kohë optimale.

* * *

Nëse për zgjidhjen e çështjes Remzie-Mihrije ka ide e propozime, kështu nuk po vepron qeveria me plot probleme që i janë grumbulluar – që nga kriza ekonomike e veteranët, deri te kriza energjetike dhe grevat e paralajmëruara në arsim.

Propaganda qeveritare po del të jetë më e madhe sesa punët që janë kryer. Natyrisht, për dështimet “fajtorë kujdestarë” janë gazetarët dhe mediat.

Kështu, një deputete e shumicës parlamentare kërkoi në Kuvend që institucionet të marrin masa ndaj mediave, duke u përpjekur që ta citojë pjesërisht një rezolutë të Parlamentit Evropian. Por, ajo foli vetëm atë që deshi ta nxjerr në sipërfaqe, por nuk përmendi pjesë të tjera të rezolutës që ia kujtojnë qeverisë se çfarë duhet të bëjë, në mënyrë që të përmirësohet gjendja sa i përket gazetarëve dhe mediave.

E kur deputetë e qeveritarë hapin debat për mediat, qasja ndaj mediave rëndom është si ndaj dofarë armiqve të qeverisë. Njëfarë paranoje e pashpjegueshme për të fajësuar gazetarët për çfarëdo që nuk shkon mirë. Njëfarë paranoje se të gjithë ua kanë inati.

Sidoqoftë, deri sa të pushojë debati rreth Remzies e Mihrijes, zor se tema të tjera mund të dalin në sipërfaqe. Njerëzit duket të jenë të prirë më shumë që të merren me të tilla muhabete, sesa me probleme që ua nxijnë jetën. Me to duhet të merret qeveria e 51 përqindëshit.