Hapet thirrja “Artistet e së nesërmes”

Arte

Gazeta Express

14/09/2022 15:34

Stacioni ‘Qendra për Art Bashkëkohor Prishtina’ ka hapur thirrje publike për artistet e së nesërmes. Në njoftim thuhet së data e fundit për aplikim është 8 tetor dhe së të drejtë aplikimi kanë të gjithë artistët që punojnë në pikturë, grafikë, fotografi, video etj.

Më shumë rreth thirrjes:

Ne inkurajojmë të gjithë artistët që punojnë në fushën e artit bashkëkohor duke përfshirë pikturën, skulpturën, printimet, vizatimin, instalacionet, fotografinë, videon, mediat e reja dhe artin e performancës të aplikojnë.

Sot po e hedhim një shikim mbrapa të çmimit “Artistët e së nesërmës” 2019, me veprën artistike “Përkohësi të çuditshme” nga finalistja e çmimit ‘Artistët e së nesërmes” 2019 Edona Kryeziu.

“Përkohësi të çuditshme” të ekspozuara në ekspozitën e finalistëve të çmimit Artistët e së nesërmes 2019, Edona Kryeziu ka shkruar: “Njerëzit e gjejnë përkatësinë në komunitet. Ndërsa imagjinojmë komunitetet tona, ne lidhim kuptimin me to dhe bëhemi pjesë e atij komuniteti. Por kush i vizaton kufijtë e komuniteteve tona? Kush vendos se kujt i takon dhe kush jo? Kush ka lirinë për të zgjedhur dhe kush jo? “Përkohshmëritë e çuditshme” thellohen në “të ‘e pashprehur’”, – gjendja diasporike. Paraqet dy histori personale nga diaspora kosovare në Gjermani, të cilët dëshirojnë të mbeten anonimë. Ndërsa historitë e tyre flasin nga një vend i caktuar, ato mund të tregohen në një mënyrë të ngjashme, (-ose krejtësisht të ndryshme) nga të tjerët që ndajnë përvojën e diasporës. E sigurt është se “migrantët” shpesh futen në një vend të çuditshëm, duke qenë nga diku tjetër; – por edhe në një përkohshmëri të çuditshme, sapo mbërrita ose ishe ende diku tjetër. Nëse jo fizikisht të paktën kulturalisht. Në fund të fundit, ky instalim ofron një paraqitje të shkurtër për të gjurmuar se si dikush përpiqet të kapërcejë shkëputjen midis komuniteteve.

Edona Kryeziu (1994) ka lindur në një qytet të vogël gjerman afër kufirit francez. Ajo pjesën më të madhe të fëmijërisë dhe adoleshencës e kaloi në Koln, Gjermani. Atje, ajo u rrit në mesin e njerëzve të tjerë, prindërit e të cilëve nuk ishin nga Gjermania.

Vizita në një shkollë të mesme që ishte kryesisht gjermane dhe e krishterë, e bëri atë të mendojë për gjendjen e migrantëve, narracionin e famshëm ‘përplasje kulturore’, ndarjen urbane, privilegjin dhe pabarazinë. Në moshën 18 vjeç, ajo kaloi një vit në periferi të Buenos Aires, Argjentinë, ku punoi me qendrat e komunitetit lokal për të mbështetur të margjinalizuarit. Ishte aty ku ajo mësoi të vinte në pikëpyetje statusin quo, e cila e shtyu atë fillimisht drejt studimit të Shkencave Shoqnore në Maastricht dhe Universitetin e Stambollit, e pastaj Antropologjinë e Migracionit dhe Diasporën në Universitetin SOAS në Londër.

Përveç akademisë, Edona ka njohuri në teatër, aktrim dhe shkrim të skenarit, dhe i pëlqen të eksperimentojë me mediume të ndryshme si montazh filmi, fotografi, instalimet për të vënë në dyshim normalitetin.

Qëllimi i punës së saj është të ekspozojë ndjenjat e zhvendosjes, ambivalencës së brendshme, vetë-mohimit dhe strategjive të mbijetesës që vijnë së bashku kur je subjekt diaspore. Prandaj, ajo përdorë ndjenjat dhe mjedisin e saj personal si një burim për të vënë në pah natyrën e një identiteti të fragmentuar. Çdo vepër arti kontribuon në krijimin e një hapësire të tretë si një pikë qart e shprehjes së saj, minoritetet në Gjermani dhe gjithë diasporën, të cilës mund të flasë puna e saj. Kjo është një ndërhyrje dhe krijim i diçkaje të re, të rrënjosur në pikëllim, hutim, zemërim dhe shpresë. Vetë procesi i krijimit të artit për të është rrugëtimi drejt shpërbërjes së ‘Tjetërsisë’ në ‘Vetëveten’ e saj.

/Gazeta Express