Komandanti italian i KFOR’it, Enrico Barduani, ka mbajtur fjalimin e tij të fundit në këtë cilësi në ceremoninë e sotme të ndërrimit të komandës së misionit të NATO’s.
Ai tha se në këtë fjalim nuk do të ndalet një listë formale me shifra dhe statistika për arritjet tona gjatë mandatit tim si Komandanti i 29-të i KFOR-it, duke shtuar se ato e tregojnë vetëm një pjesë të historisë.
“Në vend të kësaj, do të dëshiroja të ndalem te disa reflektime mbi rolin e KFOR-it në këtë mjedis sfidues. Kjo nuk është hera ime e parë në Kosovë. Kam shërbyer këtu në vitin 2001 dhe përsëri në vitin 2015. Tani, në përfundim të këtij mandati, mund të them se kam kaluar gati dy vjet e gjysmë të jetës dhe karrierës sime ushtarake në Prishtinë. Ata që kanë shërbyer në këtë mision kanë zhvilluar një lidhje të thellë me Kosovën dhe njerëzit e saj — një lidhje që do ta ruaj gjithmonë”.
Barduani tha se KFOR-i është në mision unik ushtarak në një mjedis kompleks dhe paralajmëroi se këtu edhe një ngjarje e vogël mund të ketë pasoja strategjike, raporton Gazeta Express.
“Mund t’ju siguroj se, nga një këndvështrim pluralist, nga pozitat e mia të mëparshme në të gjithë botën, përfshirë Libanin, Irakun, Afganistanin, ku kam qenë. Këtu, çdo ngjarje e vetme, madje edhe e një madhësie të vogël, çdo veprim i vetëm dhe çdo fjalë e vetme mund të ketë pasoja strategjike në një kontekst që mbetet i qëndrueshëm, por në të njëjtën kohë fragjil”.
Ai tha se edhe pas 26 vitesh, KFOR-i mbetet i palëkundur në përmbushjen e mandatit të tij sipas Rezolutës 1244 të Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara të vitit 1999: të kontribuojë për një mjedis të sigurt dhe të qetë për të gjithë njerëzit dhe komunitetet në Kosovë, pa dallim etnie.
“Sigurisht, shumëçka ka ndryshuar që nga viti 1999. Situata e sigurisë është përmirësuar ndjeshëm dhe prova e prekshme për këtë është fakti se sot madhësia e KFOR-it është reduktuar në më pak se 10% të asaj që ishte dikur. Ky reduktim është vetë dëshmi e progresit. Megjithatë, sfida ende mbeten. Ka çështje të pazgjidhura dhe kjo është arsyeja pse roli i KFOR-it mbetet ende kritik — dhe pse angazhimi ndërkombëtar vazhdon të jetë thelbësor”.
Ai shtoi se NATO mbështet plotësisht dialogun e lehtësuar nga Bashkimi Europian për normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet Beogradit dhe Prishtinës dhe KFOR-i luan pjesën e tij në këtë proces.
“Ky dialog është korniza përmes së cilës mund të zgjidhen çështjet e pazgjidhura dhe të gjenden zgjidhje që respektojnë të drejtat e të gjitha komuniteteve. Ky është çelësi i stabilitetit afatgjatë. Siç ka theksuar në mënyrë të përsëritur Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s, Mark Rutte, është thelbësore që të dyja palët të angazhohen në mënyrë konstruktive, të përmbushin zotimet e tyre dhe të tregojnë fleksibilitetin e nevojshëm për të arritur kompromis”.
Barduani më pas rrëfeu pak nga historia personale se si luftërat ndikojnë në jetën e njerëzve.
“Si ushtar, e di se lufta gjithmonë lë plagë të thella. Dhe nuk mund të pushoj pa bërë gjithçka që është e mundur për të mos lejuar që ato të rihapen. Personalisht, më kujtohen tregimet e nënës sime për diskriminimin që pësoi familja jonë për shkak të prejardhjes italiane — së pari gjatë Luftës së Parë Botërore, nën Perandorinë Austro-Hungareze, dhe më pas, në fund të Luftës së Dytë Botërore, kur ata u dëbuan nga Europa Lindore. Këto kujtime më rikujtojnë pse puna jonë këtu ka një rëndësi kaq të thellë: sepse pas çdo misioni, çdo patrulle dhe çdo negociate, qëndrojnë jetë njerëzish dhe histori që meritojnë dinjitet, paqe dhe siguri”.