Ana Frank, zëri i një fëmije që sfidoi barbarinë!

Arte

Gazeta Express

01/10/2025 15:46

Ana Frank ishte një vajzë hebreje e lindur në vitin 1929 në Frankfurt të Gjermanisë.

Me ardhjen në pushtet të nazistëve, familja e saj u detyrua të largohej nga vendi dhe u vendos në Amsterdam, duke shpresuar për një jetë më të sigurt. Por edhe Holanda ra nën pushtim në vitin 1940 dhe ndjekja sistematike e hebrenjve filloi shumë shpejt. Më 6 korrik 1942, familja Frank u fsheh në një hapësirë të izoluar pas zyrave të babait të saj, të cilën e quajtën “Shtesa e Fshehtë”, ku qëndruan për më shumë se dy vjet.

Gjatë kësaj kohe izolimi, Ana nisi të mbante një ditar që ia kishin dhuruar për ditëlindje. Ajo i shkruante sikur po i drejtohej një mikeje imagjinare të quajtur Kiti. Në ato faqe, ajo përshkroi frikën, ankthin, konfliktet familjare, por edhe shpresën për një botë më të drejtë. Megjithëse ishte vetëm adoleshente, shkrimet e saj tregonin maturi të jashtëzakonshme dhe reflektime të thella mbi natyrën njerëzore. Ana Frank nuk e humbi optimizmin as në errësirën më të madhe; një nga fjalitë e saj më të famshme mbetet: “Besoj se njerëzit janë vërtet të mirë në zemër”.

Në gusht të vitit 1944, fshehja u zbulua nga Gestapo. Ana, motra e saj dhe prindërit u arrestuan dhe u dërguan fillimisht në kampin e Aushviçit, më pas në Bergen-Belsen. Atje, Ana dhe motra e saj vdiqën nga tifo në fillim të vitit 1945, vetëm pak javë para çlirimit të kampit. I vetmi që mbijetoi ishte babai i saj, Oto Frank, i cili pas luftës u kthye në Amsterdam dhe gjeti ditarin e Ana Frank. Ai vendosi ta botonte në nder të vajzës së tij. Ditari i Ana Frank u publikua për herë të parë në vitin 1947 dhe që atëherë është përkthyer në më shumë se 70 gjuhë, duke u bërë një nga librat më të lexuar në botë.

Ai është kthyer në simbol të pafajësisë së humbur gjatë Holokaustit, por edhe në një thirrje universale për tolerancë, empati dhe kujtesë historike. Shtëpia ku u fsheh familja Frank sot është muze dhe vizitohet nga mijëra njerëz çdo vit, të cilët ecin nëpër “Shtesën e Fshehtë” me lot në sy. Ana Frank nuk arriti të bëhej shkrimtare sa ishte gjallë, por u bë një zë që tejkaloi brezat. Ditar i saj është dëshmi se edhe një fëmijë mund ta ndryshojë botën me fjalë. Ajo mbetet fytyra e miliona fëmijëve të humbur në Holokaust, por edhe monumenti i shpresës njerëzore. Çdo lexim i rrëfimit të saj është një premtim që historia nuk do të lejohet të përsëritet. /Konica.al