Pas një periudhe të gjatë dominimi të papëve italianë, Kisha Katolike përballet me një pyetje të madhe: A do të kthehet papati në duar të Italisë pas tre papëve të huaj radhazi? Historia e papëve italianë ka zgjatur për mbi 450 vjet, nga vdekja e hollandezit Adrian VI në vitin 1523 deri në zgjedhjen e papës polak, Ioan Pali II, në vitin 1978. Italianët kanë pasur kontroll të plotë mbi papatin për shumicën e historisë së Kishës, duke formuar rreth 80% të papëve që kanë udhëhequr Kishën Katolike.
Pas papës Ioan Pali II, papati kaloi në duar të papëve të huaj, duke filluar me Papa Benediktin, një gjerman, dhe më pas me Papa Françeskun, një argjentinas dhe i pari papë nga Amerika. Pas vdekjes së Papës Françesku më 21 prill 2025, kardinalët do të mblidhen në një konklavë më 7 maj për të zgjedhur papën e ri.
Një nga kandidatët kryesorë italianë është kardinali Pietro Parolin, i cili ka shërbyer si sekretar i Shtetit të Vatikanit për shumicën e papatit të Françeskut. Parolin, një diplomat veteran, ka shërbyer në ambasadat e Vatikanit nëpër botë dhe flet anglisht, frëngjisht, spanjisht dhe italisht, gjuhën e punës në Vatikan.
Përveç Parolit, emra të tjerë italianë që po përfliten janë kardinalët Matteo Zuppi, kryepeshkop i Bolonjës, dhe Pierbattista Pizzaballa, i cili është zyrtari kryesor katolik në Jerusalem. Me një grup të ndarë të kardinalëve italianë, ku përfshihen rreth 19 veta, konklava mund të jetë një proces i ndërlikuar. Pritet që 133 kardinalë të marrin pjesë në zgjedhjen e papës së ri, shkruan Reuters, përcjell albinfo.ch.
Pavarësisht nga emrat e mundshëm, një çështje e ndjeshme ka ngjallur debat. Kardinali italian Angelo Becciu, i cili u shkarkua nga Papa Françesku në 2020 dhe u dënua për shpërdorim të parave dhe mashtrim nga gjykata e Vatikanit, mund të ndikojë në dinamikën e konklavës. Ai ka deklaruar se nuk do të marrë pjesë në konklavë, për të shmangur ndikimin negativ për Kishën.
Në përfundim, edhe pse Italia ka ende një ndikim të madh në Vatikan dhe shumë nga kardinalët italianë kanë shërbyer jashtë shtetit, diskutimet dhe ndarjet brenda grupit italian mund të ndikojnë në mundësinë që Italia të kthehet sërish në papë pas një periudhe të gjatë me papë të huaj.