Është një rrugë e gjatë dhe e rrezikshme deri në pikën nga e cila pritet të kalojnë kamionët që sjellin ndihma në Gaza. Um Khader dhe gra të tjera që jetojnë në tendat pranë saj janë grumbulluar pranë një veture në errësirë, të rrethuara nga një turmë e madhe burrash.
Nuk shihen shumë gra rreth zjarreve që ndriçojnë horizontin pranë Gazës këtë natë, të regjistruar në video. Si mbajtëse të vetme të familjes për fëmijët e tyre, ky grup nënash qëndron së bashku për mbrojtje. Pjesa më e rrezikshme e udhëtimit të tyre nuk ka nisur ende.
Ato mund të bien nën zjarrin izraelit dhe, sapo të arrijnë kamionët e ndihmave, do të duhet të përplasen mes mijëra burrave nëse shpresojnë të sigurojnë një thes miell dhe ta mbajnë atë, shkruan CNN.
“Gjithçka përreth nesh është një rrezik për jetën tonë, qofshin hajdutë, ushtarë izraelitë, raketa apo dronë. Gjithçka”, thotë Um Khader, një nënë e tre fëmijëve.
Mikja e saj, Walaa, rrëfen çfarë ndodhi një ditë më parë, kur ajo arriti ta merrte një thes miell pas një pritjeje dhjetëorëshe nga agimi deri në muzg. “Pastaj një djalë i ri me thikë më tha, ‘lësho miellin ose do të të vras’”, thotë ajo. Ajo ia dorëzoi.
Këmbët i dhimbin dhe u është dashur të bëjnë pushime të shpeshta gjatë ecjes deri në 2 orë deri te pika ku mund të kalojnë kamionët e ndihmës. Mikja e tyre, Maryam, kishte lindur vetëm tre javë më parë, por ka bërë të njëjtin udhëtim çdo ditë gjatë javës së fundit, me shpresën për të siguruar ushqim për tre fëmijët e saj më të mëdhenj. Ka pak shpresë për të gjetur qumësht pluhur për ta ushqyer foshnjën e saj të porsalindur.
Ajo natë përfundoi me zhgënjim. Asnjë kamion ndihme nuk kaloi dhe të gjitha u kthyen duarbosh.
Zgjedhje e tmerrshme
Rrjedha e pakët e ndihmave të lejuara në Gaza, prishja e rendit dhe ligjit, si dhe shpërbërja e sistemeve të shpërndarjes të udhëhequra nga Kombet e Bashkuara, kanë krijuar nivele të reja dëshpërimi, sipas grupeve të ndihmës. Më të fortët luftojnë për të mbijetuar dhe më të pambrojturit mbesin pa asgjë.
Gjatë disa javëve në qershor dhe korrik, CNN ndoqi një grup grash palestineze që përballeshin me një zgjedhje të tmerrshme: ose ta rrezikonin jetën e tyre – gjë që mund t’i linte familjet e tyre vetëm – ose t’i shikonin fëmijët e tyre duke vdekur nga uria.
“Fëmijët e mi më thonë: ‘Mos shko, nënë, mos shko në qendrat e ndihmave, nuk duam të vdesësh, nënë. Kush do të kujdeset për ne nëse të ndodh diçka?’”, tha Um El-Abed. Burri i saj u vra në një sulm ajror izraelit dhe ajo tani kujdeset vetëm për familjen e saj.
Tenxherja me supë që arriti ta siguronte nga një kuzhinë bamirësie e mbushur me njerëz, nuk mjaftonte as për tetë fëmijët e saj të uritur. Kështu, si shumë palestinezë në Gaza, Um El-Abed provoi më në fund fatin me kamionët e ndihmave, duke bërë rrugëtimin natën, ndërsa fëmijët flinin. Dhe, si shumica e grave në atë rrugë, ajo u kthye duarbosh.
Kërcënimi me të cilin përballen fëmijët e tyre është i vërtetë. Sipas Klasifikimit të Fazave të Sigurisë Ushqimore të Integruar, i mbështetur nga OKB-ja, janë arritur kufijtë e urisë për sa i përket niveleve të konsumit të ushqimit në shumicën e Rripit të Gazës dhe për normat e kequshqyerjes akute në qytetin e Gazës, aty ku jetojnë gratë.
Gjashtëdhjetë e tre njerëz kanë vdekur nga uria vetëm në muajin korrik, përfshirë 25 fëmijë, të gjithë, përveç njërit, nën moshën 5-vjeçare, sipas Organizatës Botërore të Shëndetësisë. Më shumë se 11,500 fëmijë kërkuan trajtim për kequshqyerje në spitalet dhe klinikat e Gazës që mezi funksionojnë gjatë qershorit dhe korrikut, tha agjencia e OKB-së të dielën. Pothuajse një në pesë prej tyre kishin kequshqyerje akute të rëndë, forma më kërcënuese për jetën, shtoi ajo.
Kriza po ndikon rëndë edhe te gratë shtatzëna dhe ato që ushqejnë me gji, tha OBSH-ja, me të dhëna të fundit që tregojnë se mbi 40% e tyre janë rëndë të kequshqyera.
Izraeli njoftoi gjatë fundjavës se do t’i ndalonte luftimet në disa zona dhe do të krijonte korridore për shpërndarje humanitare në terren. Por, shumë pak ushqim po arrin të hyjë për t’i përmbushur nevojat e 2.2 milionë njerëzve në Gaza, të zhytur në një krizë që Mbretëria e Bashkuar, Franca dhe Gjermania e përshkruan javën e kaluar si “e shkaktuar nga njeriu dhe e shmangshme”.
Izraeli vendosi një bllokadë 11-javore për të gjitha ndihmat drejt Rripit që nga marsi, dhe vetëm në fund të majit rifilloi shpërndarjen përmes Fondacionit Humanitar të Gazës (GHF), të mbështetur nga SHBA-ja dhe Izraeli.
Në vend të 400 pikave të shpërndarjes së ndihmave që menaxhonte më parë OKB-ja, palestinezët mund të marrin ushqim vetëm përmes katër pikave të GHF-së, në kuzhina tepër të mbipopulluara bamirësie, ose duke ndaluar dhe kapur kamionë të ndihmave teksa kalojnë përmes territorit. Thasët e miellit të plaçkitur shiten në treg për çmime të larta, të paarritshme për këto gra dhe fëmijët e tyre.